Bewoner (vrouw, 96 jaar):
“Ze bellen me tijdens het eten, dan wordt de telefoon doorgegeven en is het net alsof ik samen met ze aan tafel zit”
Familielid (vrouw, 56 jaar, met zieke moeder):
“Als ik op de app zie dat mijn moeder heel vaak uit bed geweest is in de nacht, bel ik haar. Ze zegt dan wel dat het goed gaat maar ik vind het toch fijn om haar even te zien”
Familielid (Man, 52 jaar):
“Ik spreek mijn vader nu bijna dagelijks en kort. Dat was hiervoor zo’n 2x per maand en lang. We praten over details op foto’s. Gevolg is dat ik nu kleine persoonlijke dingen hoor en niet meer het wereldnieuws bespreek.”
Bewoner (man, 85 jaar):
“Mijn vrouw raakt in paniek als ze me niet kan zien en dan gaat ze dwalen, dan kan ze ook vallen. Nu zet ik de fotolijst voor haar neer en bel ik zelf met mijn
smartphone ernaartoe. Dan kan ik toch een stukje lopen en als ze gaat roepen praat ik met haar via het fotolijstje”
Bewoner (vrouw, 92 jaar):
“Ik heb voor het eerst de woonkamer gezien van mijn kleinzoon in Zwitserland”
