[xoo_wsc_cart]

Pearl en Cheyenne: moeders in de zorg

Pearl kwam 44 jaar geleden vanuit Suriname naar Nederland, het was een gevaarlijke tijd en het land verlaten was de beste optie.

Met een zoontje van 1 ½ en een tweede kind op komst kwam ze in Nederland aan. Pearl ging meteen aan het werk, als schoonmaakster verdiende ze de kost. In Carré, het Muziektheater, in de Jeugdzorg achter het Concertgebouw. Het verzorgende zat er al vroeg in bij haar. Inmiddels loopt Pearl tegen haar pensionering aan, maar ze weet van geen ophouden. 

‘’Een vriendin kwam met het idee van een baan in de zorg, of ik een keer mee wilde, om te kijken of het misschien iets voor mij was. Dat heb ik gedaan en dat is nu meer dan 30 jaar geleden. Ik dacht in het begin nog, preuts als ik was, dan moet ik een oude man onder de douche zetten, dat vond ik een rare gedachte. Maar daar heb ik mij heel snel overheen gezet. Het maakt mij niets uit en ik doe het met liefde. Ik ben altijd actief geweest als verzorgende en ik ga nog altijd met heel veel plezier naar mijn werk.’’

 

 

 

Cheyenne ging toen ze nog klein was na school vaak mee met haar moeder, dat vonden de cliënten geweldig. En Cheyenne vond het ook altijd leuk. Pearl doet altijd wat extra’s. Een praatje maken, de tijd nemen, cliënten op hun gemak stellen. Pearl: ‘’Ik ben heel geduldig en geef mijn cliënten veel aandacht. Dat verdienen ze en hebben ze ook nodig. Soms kan ik ook streng zijn, maar altijd vanuit de behoeften van cliënten. Bij sommige cliënten kom ik al 10 jaar over de vloer, die ken ik door en door.’’ 

Cheyenne heeft zich gespecialiseerd in Zorgtechnologie, iets waar Pearl zegt geen verstand van te hebben. Maar zonder dat ze het beseft geeft Pearl haar cliënten tips om bijvoorbeeld te gaan kleuren op de iPad. Iets wat ze zelf ook graag doet. Cheyenne helpt haar moeder weer met het gebruik van de iPad en de nieuwe werkmethodes.

‘’Moederdag is altijd een speciale dag. Alle kinderen komen langs, mijn man kookt dan heel lekker, echt een dag om te vieren. Dit jaar gaan we samen genieten. Dat mag ook weleens een keer. Maar werken blijf ik doen, dat vind ik nog steeds veel te leuk en belangrijk.’’ 

‘’Mijn advies aan jongeren die werkzaam zijn in de zorg, of die in de zorg willen werken: Heb geduld. Geef aandacht! Niet binnen komen bij een cliënt en meteen onder de douche zetten. Eerst even op de bank een kopje koffie, een praatje maken, dan hoor en weet je gelijk meer. Dat is belangrijk om de juiste zorg te kunnen geven. Ik heb mijn werk altijd heel serieus genomen. Ik ben er voor de cliënten, zij zijn afhankelijk van zorg die ik hen bied.’’

Moeder Pearl en dochter Cheyenne geven allebei op hun eigen manier invulling aan die opdracht, zo geven ze de fakkel aan elkaar door. Dat mag best gevierd worden: Fijne Moederdag!